Μια πικρή ιστορία

Ο κόσμος τον αποθέωσε! Ακόμα και στην χειρότερη κατάσταση του τον απαίτησε πάνω στο παρκέ. Εκείνος δεν ξεχνούσε να δώσει το 100% των δυνατοτήτων του σε κάθε εμφάνιση του. Κάρφωνε με μίσος τα αντίπαλα καλάθια και είτε με την ερυθρόλευκη, είτε με τη γαλανόλευκη φανέλα έκανε αστέρες του παγκόσμιου μπάσκετ να μοιάζουν με μυγάκια μπροστά του, “διώχνοντας” τους από του ώμους του με τον χαρακτηριστικό του πανηγυρισμό κάθε φορά που σκόραρε.

Ο Σοφοκλής σχεδόν θεοποιήθηκε… Τα media των έχρισαν ως τον νέο Shaquille O’Neal και αυτός έδειχνε να απολαμβάνει τη δημοσιότητα, παίζοντας ταυτόχρονα και πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα μπάσκετ.

Στην σχέση του με τον κόσμο ήδη αναφέρθηκα αλλά νομίζω πως χρειάζεται να αναφέρω κάποιο δικό μου σχόλιο, η καλυτέρα θα έλεγα πεποίθηση που είχα για αρκετό καιρό, αλλά δυστυχώς πλέον φαντάζει ως μια ελπίδα και ευκαιρία που χάθηκε. Στο πρόσωπο του Σόφο πολλοί, όπως κι εγώ, θα είδαν τον νέο αρχηγό του Ολυμπιακού. Τον φύσει ηγέτη, πάνω στον οποίο θα χτιζόταν εκ νέου η ερυθρόλευκη αυτοκρατορία. Όλοι ήταν σίγουροι για τη μεγάλη καριέρα του και πολλοί αποδοκίμασαν έντονα τον προπονητή της ομάδας, κατηγορώντας τον ως υπαίτιο της όλης κατάστασης του νεαρού άσσου.

Πλέον τα συμπεράσματα βγήκαν και δεν είναι καλά. Το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης από ότι φάνηκε δεν φέρουν ούτε τα media, ούτε ο προπονητής, ούτε η διοίκηση! Υπεύθυνος σε ένα ποσοστό που αγγίζει το 100% είναι ο ίδιος ο Σχορτσιανίτης. Δεν έβαλε μυαλό με τη σκληρή αντιμετώπιση που όντως είχε από τον Gershon, δεν έβαλε μυαλό όταν είδε πως μετά από πέντε το πολύ λεπτά τρεξίματος ένιωθε σαν μαραθωνοδρόμος… Άρα φταίχτης είναι αυτός και μόνο! Θέλετε η παιδική ανωριμότητα του 20χρονου σέντερ, θέλετε η πνευματική αδυναμία, έχουν φέρει την κατάσταση στο απροχώρητο για την ομάδα, τη διοίκηση και τον ίδιο. Ο Σοφοκλής σκοτώνει τον εαυτό του μέρα με τη μέρα και κανείς δεν ξέρει αν πραγματικά ο ίδιος θέλει να γίνει αυτό που ήταν. Η διοίκηση από την πλευρά της σκέφτεται τρόπους να τον ενεργοποιήσει και πάλι, τιμωρώντας τον ή βοηθώντας τον. Ο προπονητής κι εκείνος από την πλευρά του δεν θέλει έναν ανενεργό παίκτη στην ομάδα. Ποιος όμως θα τον χειριστεί όπως πρέπει ώστε να κερδίσουν όλοι; Αυτός την υγεία του, η ομάδα έναν ακόμα παιχταρά και το ελληνικό μπάσκετ το μέλλον του. Το μέλλον θα το δείξει!

Από αυτό εδώ το Blog θα στηρίξουμε όπως μπορούμε τον παίκτη και ελπίζουμε και ευχόμαστε να τον ξαναδούμε ως Big Sofo να διαλύει όλους τους αντιπάλους που θα βρίσκει στο διάβα του!!